پیشرفت روزافزون فنّاوری باعث تغییرات بسیاری در زمینه آموزش الکترونیکی شده، بنا به عللی مشمولین آموزش مداوم از شیوه آموزش الکترونیک استقبال زیادی نکرده و به همان روش آموزش سنتی تمایل نشان میدهند. هدف از این مطالعه تعیین عوامل مؤثر و بررسی موانع موجود بر توسعه آموزش الکترونیکی در دانشگاه علوم پزشکی جهرم درسال 1390 است. بدین منظور مطالعه توصیفی مقطعی به صورت سرشماری انجام و از شرکت کنندگان در دوره های آموزش مداوم ،درخواست شد به پرسشنامه ای استاندارد که حاوی  72 سوال در 7 حیطه و شامل اطلاعات دموگرافیک بود، پاسخ دهند. اطلاعات با نرم افزار آماریspss.17  تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد از تعداد 976 نفر شرکت کننده در طرح، 8/59 % بیش از 5 سال و 2/40 % کمتر از 5 سال با کامپیوتر آشنایی داشته‌اند. در ارتباط با اولویت بندی عوامل مؤثر، بالاترین فراوانی با مقدار 3/22% متعلق به عوامل سازمانی بود. در بررسی نقش هرحیطه درروندآموزش الکترونیکی، به ترتیب سهم عوامل سازمانی 37/26٪، تکنولوژیکی 17/24٪، ذینفعان 83/24٪، سواد اطلاعاتی70/22٪، روش آموزش الکترونیکی 26/28٪ ، منابع 07/19٪ و محیطی 94/15٪ بود. در مجموع می‌توان گفت اکثر افراد  نقش عوامل سازمانی رادرآموزش الکترونیکی موثر می دانند و داشتن برنامه مدون مهمترین تأثیر را در این میان دارد. نقش برنامه ریزان در برگزاری این دوره ها بسیار مهم و بایستی دوره های باز آموزی  با توجه به نیاز شرکت کنندگان طراحی گردد .